تغییر مسیر تاریخی انجمن گوهرشناسی آمریکا GIA

امیرکشانی- دبیر خبر

بازارِ گزارش الماس آزمایشگاهی به بخش قابل توجهی از صنعت جواهرات تبدیل شده است. تنها در سال 2024، موسسه بین‌المللی گوهرشناسی ایتالیا (IGI) تقریباً 107 میلیون یورو درآمد از گواهی‌های الماس آزمایشگاهی کسب کرد که سود آن بیش از 48 میلیون دلار و سهم بازار چشمگیر 65 درصدی بوده است.

به گزارش سایت اخبار طلا و جواهر گلدنیوز به نقل از وبسایت «IGR»، در مقابل، موسسه گوهرشناسی آمریکا (GIA) تنها 5 درصد از این بازار را کنترل می‌کند. تا فقط چند سال پیش، جایی برای رشد قابل توجه وجود داشت.

در گذشته، در دوره‌ای که قیمت‌ها به اوج خود رسیده بودند، الماس‌های آزمایشگاهی با ارزش‌های فردی بیش از 30 هزار یورو به عموم فروخته می‌شدند. در این زمینه، همراهی آنها با گزارش GIA کاملاً قابل درک بود.

نارضایتی موسسه گوهرشناسی آمریکا

به طور خلاصه، صدور گواهی الماس‌های آزمایشگاهی روز به روز سودآورتر می‌شود. در واقع، GIA مدت‌هاست که از نقش خود در این بخش ناراضی به نظر می‌رسد و اقدام تازه اعلام شده آن - برای کنار گذاشتن سیستم سنتی درجه‌بندی 4Cs برای الماس‌های آزمایشگاهی و جایگزینی آن با دو دسته کلی: «پریمیوم» و «استاندارد» - تنها آخرین مورد از یک سری تغییر رویه‌ها است.

این سومین تجدیدنظر در تقریباً دو دهه اخیر در نحوه رویکرد GIA به درجه‌بندی سنگ‌های مصنوعی است. اولین مورد در سال 2006 رخ داد، زمانی که این موسسه توصیف‌کننده‌های کلی مانند «تقریباً بی‌رنگ» و «VVS» را معرفی کرد و از مقیاس مشابهی که برای الماس‌های طبیعی استفاده می‌شد، فاصله گرفت. در آن زمان، الماس‌های آزمایشگاهی عمدتاً به عنوان تهدیدی برای یکپارچگی بازار دیده می‌شدند و پیام GIA بر یک مرز مشخص تأکید داشت.

به سال 2019 می‌رسیم و این موسسه کلمه «مصنوعی» را از گزارش‌های خود حذف کرد. سپس در سال 2020، سیستم استاندارد درجه‌بندی 4Cs را برای الماس‌های آزمایشگاهی به طور کامل اتخاذ کرد. این اقدام با افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها و افزایش علاقه مصرف‌کنندگان - به ویژه در میان خریداران جوان‌تر - همزمان شد.

نیاز بازار الماس به شناسنامه های ساده

حالا، دوباره آونگ به حرکت درآمده است. «تام موزِس»، معاون اجرایی GIA، این تغییر را توضیح داد: «بیش از ۹۵ درصد از الماس‌های آزمایشگاهی که وارد بازار می‌شوند، در محدوده بسیار محدودی از رنگ و شفافیت قرار می‌گیرند. به همین دلیل، دیگر برای GIA مناسب نیست که الماس‌های ساخته دست بشر را با استفاده از نامگذاری ایجاد شده برای پیوستار رنگ و شفافیت الماس‌های طبیعی توصیف کند.»

این بیانیه از نظر فنی صحیح است - اما بسیاری از افراد داخل صنعت خاطرنشان می‌کنند که این واقعیت سال‌هاست که صادق بوده است. الماس‌های آزمایشگاهی مدت‌هاست که به طور مداوم کیفیت بالایی را هم از نظر شفافیت و هم از نظر رنگ نشان داده‌اند و فضای معناداری برای تمایز دقیق باقی نگذاشته‌اند.

اقدام GIA برای اتخاذ دسته‌بندی‌های درجه‌بندی ساده‌تر و گسترده‌تر، گویای این موضوع است. با کاهش ارزش و حاشیه سود الماس‌های آزمایشگاهی، نیاز به صدور گواهینامه پرجزئیات نیز رو به کاهش است.

این نشانه دیگری است - همراه با عقب‌نشینی استراتژیک «دی بیرز» از الماس‌های مصنوعی و سیل مداوم تولید کم‌هزینه - که الماس‌های آزمایشگاهی به سرعت در حال ورود به مرحله جدیدی از بازار هستند.

دسته‌ی محصولات کشت‌شده در آزمایشگاه دیگر یک کالای لوکس و نوظهور نیست، بلکه رفتاری شبیه به یک کالا از خود نشان می‌دهد: فراوان، استاندارد و با قیمت مناسب.